Þegar maður sér engan mun á græna litnum og þeim bláa (sem er reyndar bara eðlilegt í birtunni á ölstofunni), öllu heldur þegar myndirnar eru orðnar svo ljótar að enginn hefur ánægju af, þá er kominn tími til að tygja sig heim. Að öðru leiti alveg ágætis kvöld! Set þessar skissur hér til viðvörunar! (Kristrún (?), Jón Þór og Egill.)
Sat frábæran fyrirlestur Stefáns Pálssonar í ReykjavíkurAkademíunni á vegum Hagþenkis um fræðirit og stöðu þeirra í gærkvöldi. Stefán var fyndinn og frjór og fór á kostum. Þetta símadútl var til á fyrirlestrinum... æfingar sem leiða vonandi einhverntímann til animation sem verður öll í slíkum fantasíuheimi.
Annars er framundan markviss vinnutörn næstu þrjú árin, þar sem ekki má slá slöku við. Þarf ekki að óttast meðan draumaveröldin er innan seilingar og jafnvel útbreiddur faðmur á næsta götuhorni...
Er að skoða möguleika á evruláni til að losna við helstu skuldir, svo sem yfirdrátt og skattaskuld sem er hvortveggja á bullandi vöxtum. Held að það sé sniðugt að taka lán í erlendri mynt, óverðtryggt og losna þannig við að borga vaxtabætur sem bankarnir lifa á. Er maður þá kannski að grafa undan lífeyrissjóðakerfinu íslenska - að það hrynji bara til grunna ef vaxtabæturnar hverfa? Ekki að ég skilji þetta baun! En, finnst eitthvað undarlegt þegar maður hefur alla sína hunds og kattar tíð, legið með peningana meira eða minna í sama bankanum honum til ráðstöfunar, þá sé maður tilneyddur til að setja heimilið sitt að veði til að fá pínu ponsulítið lán. Svo þegar borið er saman óverðtryggt lán sem tekið er í erlendri mynt og svo lán í íslenskum krónum með verðtryggingu þá bara dettur andlitið af manni. Hvernig er hægt að blekkja þjóðina svona, ... eða eru allir að átta sig. Já það er líklega þetta sem evru umræðan snýst um!
Gengur vel í tækniþróun, (og því er engin spennandi mynd um þessar mundir - tæknikallinn er svo andlaus á þessu sviði). Tókst að búa til ansi góða magnararás fyrir lágspennu. Get núna lesið beint af vogarsellum og þrýstinemum td. nema með 50mV útslagi. Gott að þetta er komið - mikilvæg eining til að fullkomna vaktaralínuna.
Já, þessi mynd... vildi bara setja eitthvað, en stundum er það jafnvel verra! Því hún er algert rusl, handónýt myndbygging og hvorki fugl né fiskur. En set hana samt, því hún heitir Afurð geysimikillar ómeðvitaðrar skilyrðingar (á ensku Product of severe unconcious conditioning).
Til að brjóta upp hættulega rútinu eða öllu heldur til að hrista aðeins upp í tilverunni þá sótti ég um vinnu í eldhúsi og var ráðinn. Ekki fulla vinnu - hef enganveginn efni á því. Verð til taks í neyðartilfellum þegar bráðvantar hjálparhönd. Fyrsti vinnudagur var í gær - mættur kl. 06:00 til að útbúa morgunmat fyrir 250 manns. Ég ásamt fjórum röskum konum, höfðum 2 tíma til stefnu. Tók skurn af eggjum í um klukkustund! Og ég sem hélt að continental breakfast yrði bara til af sjálfu sér! Í beinu framhaldi var svo útbúinn hádegismatur. Ruby vinkona og matselja er frábær kokkur. Stemmningin er mátulega stressandi en allt er vel skipulagt og bara mjög gaman. Svo kl. 13 var ég búinn, og satt að segja var ég búinn að vera restina af deginu. Svona þurfa konurnar í eldhúsinu að vinna alla vikuna, fyrir kr. 800 á tímann (fyrir skatta). Og ég er í þessu til að fá hressandi tilbreytingu! Þetta er nú meira niðrávið snobbið hjá mér! Hvað svo sem má kalla þetta, þá skila ég góðri vinnu og brýt ekki allt of mörg bollastell.
Verra var að ég hefði viljað fara í matarboð hjá Ollu og Emiliano um kvöldið, þar sem kvikmyndagerðarkonan Aliona van der Horst var líka boðið svo og fleiri vinum, og Emiliano ætlaði að elda lamb. Ég afboðaði komu mína og sofnaði útfrá kassanum um kvöldmatarleitið alveg útkeyrður.
Barði Einarsson er kominn aftur til Íslands. Þetta skilja bara vinir mínir eins og margt annað sem ég skrifa hér. Það er skrítið að eftir 17 ár, þá er eins og Barði hafi bara verið hér síðast í gær- hann hefur ekkert breyst! Mér finnst hinsvegar að hálf ævi mín hafi liðið hjá á þessum sama tíma.
Ennþá held ég áfram að njósna um fallegar konur. Í staðinn fyrir að teikna Ágústu Evu á Kaffitári, þá var önnur sem sneri vanganum að mér fyrir valinu. Brosti hinsvegar til Ágústu Evu, og fékk Silvíu Nætur viðbrögð í formi niðurlægjandi fliss! Já ég átti það svo sannarlega skilið :o)
Þó handbragðið sé ennþá ekki orðið eins laust og ég hefði óskað, þá er ég ánægður með fínulegu teikninguna.
Já, erfiður dagur. Reyndi allt til að fá andlega næringu, því það var viðbúið að tölvuvesen yrði yfirþyrmandi í verkefni sem ég hef tekið að mér, og sú var heldur betur raunin. Ekkert er eins leiðinlegt og að glíma við illa hannaðan hugbúnað og reyna að fá hann til að virka (nb ekki eigin hugbúnaður!), þar sem vandamálið snýst um hvað er að blokkera netskeyti - af hverju virkar þetta ekki á server, en keyrir fínt á annarri vél - af hverju virkar það ekki sem service osfrv osfrv. Og maður freistast til að halda að hægt sé að nota lógískt innsæi í svona málum þegar þetta er bara lásí böggur! Þá er bara að sætta sig við málamiðlun; lausn sem lætur þetta ganga einhvernveginn, en langt frá því að vera eins og maður vildi. Held að 90% af tölvumönnum glími við svona vandamál á hverjum degi.
En svona vitleysa er ekki fyrir mig. Þessvegna þurfti ég að ramma inn þessa raun, annarsvegar með lítilli skissu á kaffitári snemma í morgun, og svo kvöldstemmningu á Hljómalind nú fyrr í kvöld.
